Voor meer algemene informatie en achtergrond omtrent buitensportkledij kan je ook het artikel Buitensportkledij: Hoe? Wat? Waarom? lezen.
"Call us stubborn. But there are some things we just won’t compromise on."
Ergens halverwege de jaren ’70 komt de Schot Hamish Hamilton, bergbeklimmer en ontwerper van o.a. de Force Ten tent van Vango, op het idee om printerlint te gebruiken als buitentijk voor de slaapzak waar hij aan het werken is.
Volgens de legende zou hij, Schotse zuinigheid in gedachte, tijdens het bijvullen van het lint van z’n typmachine gefascineerd zijn geraakt door de eigenschappen van het materiaal waarvan die lintjes gemaakt zijn:
Hoge capilaire werking, snel inkt opnemen en toch niet lekken gecombineerd met een extreme duurzaamheid.
Na wat geëxperimenteer met draaddikte, vezelgewicht, weefdichtheid, etc. komt het in samenwerking met Perseverance Mills tot de creatie van Pertex.
Tot op vandaag een ronkende naam als het over winddichte, lichte en sneldrogende stoffen gaat.
Gericht om te gebruiken in Schotland, opteert Hamilton voor fibrepile. De oudere teddybeer-broer van fleece. Fibrepile is per gewicht warmer dan gewone fleece, droogt sneller en voelt zelfs doorweekt comfortabel aan. Aldus is het DP-systeem geboren. DP staat voor Double P, Pertex & Pile.
De slaapzakken blijken goed aan te slagen, en de combinatie Pertex-Pile is zo goed in het afvoeren van vocht dat het zelfs doorweekte donszakken die in een Buffalozak worden gestoken “droogtrekt”. De hydrofobe fibrepile transporteert het vocht naar de hydrofiele Pertex, die het als het ware opzuigt, verspreidt over een groot oppervlak om het aldus te laten verdampen.
De volgende logische stap is een kledinglijn. Het Mountain Shirt, een eenvoudig anorakmodel met zijritsen voor temperatuurregeling, is het eerste stuk in het gamma. In tegenstelling tot het 3-lagen systeem is de Mountain Shirt bedoeld als één enkele laag. De fibrepile dient zowel als vochttransporterende basislaag en isolatie, terwijl de winddichte Pertex voor de nodige bescherming zorgt. De zijritsen zijn essentieel in dit systeem om oververhitting te vermijden. Ondanks dat dit niet waterdicht is, blijft de drager comfortabel warm en verdwijnt de nood voor een hardshell.
Het bedrijf groeit snel, maar in tegenstelling met zowat alle ander Britse buitensportmerken, blijven ze verankerd in Sheffield. Deze bewuste maar acommerciële beslissing om niet naar lageloonlanden uit te wijken, maakt dat Buffalo maar over een uiterst klein marketingbudget beschikt. Hierdoor blijft het merk onbekend, althans toch buiten het VK.
Het Special 6 Shirt van Buffalo is een klassiek kledingstuk dat in samenwerking met de Britse Special Forces (SAS) werd ontwikkeld.
Het model is reeds ruim 3 decennia op de markt en werd in die jaren uitvoerig getest door ondermeer het leger, politie en bergreddingteams.
Ontworpen voor zeer diverse activiteiten, zowel professioneel als recreatief.
Om de specifieke eigenschappen van dit shirt te bereiken, werd gekozen voor de klassieke Pertex Shell (windproof) in combinatie met de Aquatherm pile voering (isolatie).
Het shirt is verkrijgbaar in 3 kleuren: rood, olijfgroen en zwart. Men kan kiezen uit 8 maten. Het gewicht is gemiddeld 675 gram.
Deze review werd geschreven door Jan Buys.
Op een zonnige woensdag ga ik in Antwerpen mijn Buffalo Special 6 Shirt afhalen bij Koen Vanaeken, de invoerder van het merk in de Benelux. Eerlijk gezegd
kijk ik hier al lang naar uit. Op verschillende fora lezen we immers niets dan lof over dit kledingstuk. Met een tas thee in de linker en een
speculaas in de rechter hand, luister ik geïnteressseerd naar de verhalen over Buffalo. Ondertussen weet ik dat je verkoopspraat altijd met een korrel zout mag en moet nemen,
iedereen vindt immers zijn product het beste! Niettemin druipt Koen's passie hier toch wel af!
Het systeem is simpel: Buffalo claimt niet om je droog te houden, wel om je een warm en droog gevoel te geven. De opbouw van hun kledingstukken bestaat uit 2 lagen:
de pile –de binnenste, isolerende laag- en de pertex –de buitenste laag (shell)-. Bij regenweer dringt het water door de
pertex in de pile, die vervolgens door de lichaamswarmte weer uitdroogt. Een buffalo draag je dan ook het best rechtstreeks op de blote huid. Waar de
pile de huid raakt, zou je een droog gevoel blijven houden. Alles lijkt erg jaren ’80: groen is de dominante kleur in het gamma, en ik denk dat
er geen “fashion designer” werkt bij Buffalo. Alles aan de jassen is praktisch, pragmatische en nononsense. Er wordt duidelijk geen rekening gehouden met hoe hip het er wel uitziet.
Trends en marketing laat Buffalo dan ook bewust aan zich voorbij gaan. Ook het systeem met een halve rits om de jas over je hoofd aan te trekken, doet me denken aan mijn gehate jas in het lager middelbaar,
op het hoogtepunt van de nineties, toen fluo nog hip was. Misschien dan toch een verstandige keuze van Buffalo om voor groen te kiezen...
Op een zonnige dag met een tas thee klinkt dit best oké; zaterdag 8 februari 2014 is niet zo’n dag. We rijden naar Dohan en elke minuut die voorbij gaat knaagt de logica meer en meer. De regen valt immers al heel de week met bakken uit de lucht en vandaag is het niet anders: regen regen regen en daartussen nog een plensbui of 2. Vlak voor we Dohan bereiken kom ik tot een besef: een Buffalo is niets meer dan een niet waterdichte windstopper met een préhistorische fleece eronder. Dat ik me enkel en alleen met dit kledingstuk in dit weer moet begeven, doet me twijfelen. Maar het is te laat om terug te krabbelen, ik heb immers bewust geen alternatieve jas ni de rugzak gestopt. Met lichte tegenzin en in de relatieve beschutting van de open kofferbak, doe ik mijn warme trui en t-shirt uit en trek ik de Buffalo over mijn hoofd. En wat valt me onmiddellijk op?? Meteen waar de pile contact heeft met mijn huid, warmt deze op en heb ik het aangenaam warm. Hier komt zijn praktisch jaren 80 design ook weer goed van pas: elke rits of velcro is bewust geplaatst en heeft zijn nut. Een buikriem om de pile optimaal contact te laten houden met je huid, velcro aan de mouwen,... Simpel en efficient.
Tijd om te vertrekken dus! Regenbroek aan, getten vast en rugzak op de rug! We verlaten Dohan om meteen langs de Semois te stappen. De wegen zijn modderpoelen en de regen valt met bakken uit
de lucht. Het voordeel van dit alles is dat we het bos voor ons alleen hebben en de vergezichten in alle rust kunnen aanschouwen. De Ardennen zijn toch fantastisch, in elk seizoen!
Na een tijd besluiten we een stuk af te snijden om zo op een kleine waterloop naast de Semois uit te komen. Daar aangekomen neem ik de tijd om eens goed rond te zien en de Buffalo te controleren.
Je voelt dat hij water bevat, maar ik heb er geen last van. Meer zelfs: waar ik bij het klassieke lagensysteem altijd last had van zweet, lijkt de pile ook dit weg te voeren.
Een zeer aangenaam verschijnsel! Maar op het zelfde moment ontdek ik het eerste minpuntje: er staat bij momenten wat wind en die voel je!
Een koude rilling spoort me aan om in beweging te blijven zodat de pile je warmte kan gebruiken. Vanaf ik terug begin te stappen, is het koude gevoel weg.
Ondertussen blijkt de kleine waterloop een deftig stroompje te zijn geworden maar we geraken er toch over. Iets verderop kunnen we het kind in ons niet meer onder controle houden en maken een dammetje om het water op de weg tegen te houden.
Onze dam wordt algauw een prachtexemplaar van een hoogstand niveau! Ondertussen blijft het gieten en het Special 6 Shirt is nu doorweekt! Zolang ik beweeg merk ik daar echter weinig van.
Ik heb geen nat, onbehagelijk gevoel zoals je dat zou hebben in een t-shirt. Ik merk weinig van het feit dat ik doorweekt ben. We vatten de terugweg aan via het bos en genieten van de stilte tot
Koen me uitdaagt tot het maken van een vuurtje in dit weer? Het is me al eerder gelukt, dus ik ga de uitdaging aan. Ik zoek wat “droge” takjes aan de dennenbomen, neem wat droog papier
uit mijn zak en sta op het punt om wat warmte aan te bieden. Echter komt door deze inspanning nog een minpunt aan het licht! Als ik me buk en naar beneden kijk, “wring” ik als het ware de pile
als een spons uit. Het water drupt dan ook langsheen de mouwen op de grond. Ook aan mijn ellebogen heb ik hetzelfde effect. Als ik mijn armen plooi, knijp ik de pile uit met
een stroompje water tot gevolg. En ook nu weer valt het op: als je nat bent en niet langer beweegt, bezorgt de wind je een onaangenaam, koud gevoelt.
Dan maar geen vuur en in stevige tred terug naar de auto.
Bij het wisselen van mijn kleren valt het op hoe zwaar de Buffalo nu is. Compleet verzadigt met regenwater en toch voelde hij niet nat aan tijdens het stappen.
Er is een lange lijst pluspunten aan het Buffalo-systeem.
Eerst en vooral gaan de fabrikanten prat op het feit dat ze een Brits bedrijf zijn en dit willen blijven.
Hierdoor beperkt Buffalo de traffic naar lage loonlanden wat op ecologisch vlak natuurlijk een voordeel is. Zo'n nononsense bedrijfsfilosofie kan rekenen op mijn sympathie.
Het label “Still made in Hheffield” tovert bij mij een glimlach op de mond.
Wat prestaties betreft, kan ik zeggen dat een Buffalo doet wat het bedrijf verkoopt: hij wordt nat, maar je behoudt een droog en warm gevoel.
Het feit dat hij snel droogt in de wind is zondermeer ook een pluspunt. En zolang je in beweging bent heb je het warm, maar echt aangenaam warm. Dus geen klamme rug met dit 'open' systeem.
Wat design betreft valt er ook wat te zeggen. Om toch wat kleur te hebben, koos ik bewust voor een rood model.
Er is ook niets “teveel” aan. Geen overbodige ritsen of zakken. Geen trendy gadgets. Alles is louter functioneel. Een ongelooflijk pluspunt!
Het ventilatiesysteem is eenvoudig: 2 grote ritsen aan de zijkant die je kan regelen zonder teveel te moeten frullen aan je uitrusting.
Zijn er minpunten?
Ja! Wanneer de pile doorweekt en je stopt met bewegen, kreeg ik het, mede door de wind, snel koud.
Buffalo adviseert om in deze situatie het dubbel pile systeem te gebruiken. Eenvoudig gesteld: een Buffalo over een Buffalo. Maar dan zit je toch maar weer extra kledij mee te zeulen.
Ook had ik bij een verzadigde pile last van het sponseffect: bij samendrukken van de pile wring je deze spons uit met alle gevolgen van dien. Dit vooral aan ellebogen en kin.
En voor mij persoonlijk?
Al jaren zoek ik de “perfecte” wandeloutfit, soms met verrassende resultaten. Eerlijk is eerlijk, het Special 6 shirt van Buffalo scoort goed.
Het feit dat je in 1 kledingstuk een hele dag kan stappen zonder last te hebben van zweet of regen is super. Je hoeft immers de rugzak niet af te doen om je laagjes aan te passen.
Ook de twee ventilatieritsen zijn veel praktischer dan de huidige jassen.
Maar noem mij een luxebeest: ik zie me niet in een natte Buffalo in mijn slaapzak kruipen, dus ik pas voor het dubbel pile principe.
Als ik dan toch iets extra moet meezeulen: graag een droog t-shirt en een droge trui. Maar dit gezegd zijnde: in de herfst, winter en vroege lente zal je me zeker zien rondstappen in mijn Buffalo shirt.
Still made in Sheffield, kan een UK lover als ik meer wensen?
Buffalo wordt in België ingevoerd door Head For The Hills.
Contacteer Koen Van Aeken voor meer informatie: koen@headforthehills.be