Avonturen  //  Wandelen doorheen prachtige valleitjes, langs wilde riviertjes en over uitgestrekte venen

Wandelen doorheen prachtige valleitjes, langs wilde riviertjes en over uitgestrekte venen

Bévercé - Malmedy

Al een tijdje dacht ik eraan nog eens richting Hoge Venen te trekken. Bekend van de watervallen van Coo, Plopsaland en het hoogste punt van België: de signal de botrange (694 meter). Maar je kan er ook prachtige wandelingen maken in vaak erg onbekende stukjes natuurpracht. Sinds Nepal waren we niet meer in de Ardennen geweest en er diende ook nog wat materiaal getest te worden. Nele was dan ook meteen akkoord om er een weekendje van te maken. Wat last minute vonden we nog een kamer in de B&B La Maison Geron. Door activiteiten op het parcours van Spa-Francorchamps en de Grand Raid des Hautes Fagnes op zondag, waren er niet veel kamers meer vrij. Gelukkig heeft Nele een neus voor interessante B&B's waardoor we ook nu een erg mooie gastenkamer konden boeken.

Onmiddellijk na het werk pikt Nele me op in het centrum van Antwerpen. Het verkeer in de binnenstad is traag, op de ring rond Antwerpen zelfs nog trager. Maar erg veel hinder hebben we niet. Na een klein half uurtje rijden we vlot richting Luik. Een tweetal uur later arriveren we in Bévercé, een klein gehuchtje ten Noorden van Malmedy. We installeren ons op het kleine, maar praktische kamertje en rijden richting Malmedy. Net dit weekend is het kermis. Volgens de aankondigingen de grootste van de regio. Toch vinden we vlot parkeerplaats en maken een tochtje door het stadje waarna we in een trendy brasserietje nog een tafeltje voor twee bezetten. Nele gaat voor een lekkere pasta. Ik kies voor een specialiteit van de regio: boulettes Liegoises met friet. Afgewerkt met een dame blanche een heerlijk maal. We keren terug naar de B&B waar we al snel in slaap vallen.

Om 9u00 schuiven we aan voor het voortreffelijke ontbijt met verschillende soorten brood, kaas, fruitsappen, yoghurt, fruitsla,... We eten tot we niet meer kunnen. Vandaag staat immers een stevige tocht op de planning. De wandeling start vanaf de kerk van Bévercé. We stijgen noordwaarts voor een paar honderd meter over de autobaan. Al snel slaan we rechtsaf de bossen in en dalen we af tot aan de Tros Marets. We volgen dit wilde riviertje stroomopwaarts doorheen een prachtig diep uitgesneden valleitje. We zijn beiden onder de indruk van de natuurpracht. Dit is zo ongekend bij het brede publiek en misschien maar best ook. Toestanden als langs de Ninglinspoo hebben we liever niet. Hier komen we praktisch geen andere wandelaars tegen en genieten we van de stilte en smalle, ruwe padjes langs de flanken van de vallei. Wat verder gaan we de Tros Marets over en trekken over de Venen verder naar het hoogste punt van België, de Signal de Botrange (694m). Op het terrasje zit het goed vol met motards. We vinden nog een vrij tafeltje en genieten van een drankje in de zon. Na een klein half uurtje vertrekken we weer.

Rond 19u00 stappen we onze kamer binnen en genieten even van dat zalig gevoel na een stevige wandeling. We frissen ons wat op en beslissen om de kermis van Malmedy te mijden en in Stavelot iets te gaan eten. We parkeren de wagen op het gezellige dorpspleintje en genieten van een pizza in de plaatselijke Italiaan. Na het eten maken we nog een wandelingetje door Stavelot; een mooi, authentiek dorp.

Op zondag staat er weer een mooie wandeling gepland. We genieten eerst van het ontbijt, rekenen af en rijden tot in Hockai. Vandaag gaat de Grand Raid des Hautes Fagnes door, een mountainbikemarathon door de venen. Waar we de auto parkeren komen de eerste bikers naar beneden gevlogen. We hopen dat we hun parcours niet over onze wandelroute loopt. We volgen nu de prachtige vallei van de Hoegne stroomafwaarts tot in Solwaster. daar wandelen we richting de Statte, een prachtig klein, wild riviertje dat we stroomopwaarts volgen richting venen. Ondertussen regent het pijpenstelen en geraken we overgehydrateerd. Wanneer we de Statte verlaten, zoeken we een weg via brandgangen terug naar Hockai. Het regent nu erg hard en alles is doorweekt. We hebben onze getten niet aangedaan en hebben geen regenbroek bij. We zijn doorweekt tot op de onderbroek. Gelukkig kunnen we er om lachen. Wanneer we aan de wagen komen, trachten we zo vlot mogelijk ons te drogen en andere kledij aan te trekken. Het regent nog steeds maar wat later zitten we droog in de wagen.

We vertrekken onmiddelijk richting Belsele. Ik draai de verwarming wat hoger en zet de radio op. Nele maakt me een heerlijke sandwich met kruidenboter. We konden nergens schuilen en hebben dan ook amper gegeten. Beiden genieten we van onze broodjes. De kleine dingen in het leven doen op bepaalde momenten toch zo veel deugd.
De rit naar Belsele ondanks het natte weer, vlot. Voor we het goed en wel beseffen is het weekend weer voorbij en gaat morgenvroeg de wekker. De tijd vliegt wanneer je je amuseert...